සඳ එන්න

 

by Tassila Elizabeth.

සඳ එන්න
ඇවිත්  මගේ
හදවතින් ඉඳ ගන්න

වෙඩිහඬින්
හිරිවැටුණ කන් දෙකට
දැන් ඉතිං ඉඩ දෙන්න

නිදහසේ ගීතයට
කන් දෙන්න

කළු දුමින් කළු ගැහුණු
ඇස් දෙකට
පියා සළන්න ඉඩ දෙන්න

සඳ එන්න
හද කවුළු පියන්පත්
වැසී යන්න ප්‍රථම පැමිණෙන්න

සඳ එන්න
ඇවිත් මගේ හදවතින් ඉඳගන්න..

‘සමනළුන්ට වෙඩි තියන්න’

ස්වර / හඬ – අමල් පෙරේරා
පද – මංජුල වෙඩිර්ධන

දෙනෙත් පතුළත..

මලක් කියන්නේ
මලකට මිස
වෙනින් කුමකට
මම සඳයි කියා කියමි කෙසේ
සඳ වගේ පෙනෙන දෙයකට..

හදේ පිපුණු මලකින්
ඔබ පාර අසා ගෙන යන්නේ කොතැනට
ඒ සුගන්ධය දිගේ පිය මැන
බලන්න ඔබ නවතින තැන
ඒ ඔබේ
මුදු හදවත..

නෙතේ රැඳුණු නෙතකින්
ඔබ පාර අසා ගෙන යන්නේ කොතැනට
නෙතු කැළුම් දිගේ නෙතු අතහැර
බලන්න නෙත නවතින තැන
ඒ මගේ
දෙනෙත් පතුළත..

“සමනළුන්ට වෙඩි තියන්න” නාට්‍යයෙන්
ගායනය සහ සංගීතයඃ අමල් පෙරේරා

සදාදර සඳ ඈ..

සඳවතී ඇවිදින්
අමාවක
රැය ඉරා දෙනෙතින්..

සඳුත් ගිලිහුණ
තරුත් මැළවුණ
දෙනෙත් බොඳ වුණ රෑ
ඇවිත් හිත ළඟ ඈ..

පෙමාතුර සිත
නිවා සනහන
සදාදර සඳ ඈ
අමාවක අද නෑ….

කුවණ්ණියේ

කුදිරමලේ කඳු පාමුල
තම්බපන්නියේ
ළය දැදිරි වෙලා
කඳුළු සළනු
ඇයි කුවණ්ණියේ

සත් සියක් සෙනඟ අතරේ
නුඹ රැජිනියක් වුණේ
බත්තලංගුණ්ඩුවේ මගෙ පෙම
අහක විසිවුණේ
යක්ෂයෙක් සදිසි මුත් වත
හදවත රජෙක් වගේ

විල්පත්තු වනන්තරයේ
විල් කොණෙක තනිවෙලා
කල්පනා කරන සිතිවිලි
නෙත් කෙවෙනි පිපිරිලා
කල්පිටිය කළපු නිල් දියවර
රළ රැලි නැගිලා

කපු කටින ඇඟිලි පොකුරේ
මගෙ හදවත රඳවා
රුපු සෙනඟ මැදට වන්නෙමි මම
සෙනෙහස ළෙලවා
පපුතුරේ නැඟෙන කඳුළැල්ලක
මඳහස පුරවා

පිහාටුවක්

අත්තටු අහුරක
මිටින් මුදාහළ
පිහාටුවක්
පාවී ඇවිදින්
ගම මකුළට.

තණ පළසක
මුතු පිනි ඇහැරෙන
උදෑසනක
පාවී ඇවිදින්.

මුසා දොඩන්නට
එපා සුළඟේ
ඈත ඇදී යන
මෑත සිතිජයේ යාවී
දෑස පිසින්නට
පිහාටුවට
හැකි බව විතරක්
කියා දෙනු මැන.

සංගීතයඃ නදීක ගුරුගේ
ගායනයඃ කාංචනා අබේවර්ධන

ඔබ ගඟක්

Rushing River by Jeff Erickson

ඔබ ගඟක්
දියරැලි නැගෙන්නේ නැති ගඟක්
පෙනපිඬු පිපෙන්නේ නැති ගඟක්
කිසිදින ගලන්නේ නැති ගඟක්

නිම්නයක් නැති ජීවිතේ
කෙලෙසින් ගලන්න ද
නිම්තෙරක් නැති ආකහේ
හිරු රැස් දකින්න ද

වලාකුළු මිස
අහස නැති රෑ
අන්ධ අඳුර යට
සඳ නැගෙන්නේ කෙලෙස
ගඟ දිය මත වැටෙන්න

‘සමනලුන්ට වෙඩිතියන්න’
හඬ – අමල් පෙරේරා / ඉන්දිකා උපමාලි

මේ ස්නේහයේ කල්වාරියයි

මේ ස්නේහයේ කල්වාරියයි
ජීවිතේ කුරුසේ කරින් ගෙන
කල්වාරි නැග යන්න
මේ වාරයයි
ස්නේහේ ද්වාරයයි

මග්දලාවේ මගේ මරියනි
පෑගෙන්න දෙන්නට එපා
සොඳුරු වේල්පට
පා පැකිළුනොත්
අඳුරු පාතාලයයි
ගල් මුගුරු අත දරන සංතාපයයි

මග්දලාවේ මගේ මරියනී
වියැලෙන්න දෙන්නට එපා
සොඳුරු දෙතොල්පට
දිය කඳුරු
ගිරි කුලක සංවේගයයි
ගිරි මුදුන මත සුගති උද්‍යානයයි

ලූහු බඳින්න මා

ලූහු බඳින්න මා
ලූහු බඳින්න
අවි මුවකට බෑ
මතකය නසන්න

කුරුල්ලෙකුට පියාඹන්න
ඕන වෙයිද කියා දෙන්න
ඔබට  ඕනෙ මරණය නම්
ඔබේ කඳුළු මගේ දෝත මත තියන්න
මිය යන විට හිනාවෙන්න

රාති‍්‍රයට ඇහැ තියන්න
හඳට  ඕනෙ නෑ කියන්න
ඔබට  ඕනෙ අඳුර ම නම්
හඳට ඉලක්කය අරගෙන වෙඩි තියන්න
අඳුර එක්ක හිනාවෙන්න

සංගීතයඃ නදීක ගුරුගේ
ගායනයඃ දිලීකා අබේසේකර/නදීක ගුරුගේ

මූදු ලිහිණියෝ

නීල ගුවන් ගැබ
ඈතින් ඈත පියාඹන
මූදු ලිහිණියෝ ඇවිදින්
පාර කියනවද
හීන කොදෙව්වට පිවිසෙන
පාර කියනවද

සංසාර පුරුද්දට
ආවත් පාර සොයාගෙන
මීන වරල් බඳ සළකුණු
සේදි ගිහින්වද
මූදු ලිහිණියෝ – මේ දුක
කාට කියන්නද

සුදු මීදුමෙන් වැසී සේදුණු
රෑක එදා සඳ
මගෙ කින්නරාවියත් සමඟින්
දෝත මුදුන් බැඳ
ඇඬු – සීත දියෙන් සැදුණිද
මේ මූද කියන් මට

නොරිකෝ සං ගේ වේදනාව

දෙවෙන්දොරා
දොර අරින්න දෙවෙන්දොරා
තබකොචි සොහොන් ගැබේ
දොර අරින්න දෙවෙන්දොරා
සකුරා මලින් පිරුණු
ඇසි පිය යට
ඉන්නට මට තුරුල්වෙලා
ඇසි පිය හැර බලන්න
ඇවිදින් ඔබෙ සුපෙම්බරා

සඳ සරා හෙමින් ඇවිදින්
නිල් ගුවන් අරා සරමින්
කුමකුරා අරුංගල් ජෝඩුව
දිහා බලන්නේ
මට දරා ගන්න බෑ – ඔබ
හිත පුරා වෙලෙන්නේ

ඉකෙබනා මලින් මල ගෙන
ඉකිලනා හිතින් පැන් ඉස
මම ගෙනා ඔබේ සිත්තම
ඔබ දිහා බලන්නේ
මට කියාදෙන්න කෙළෙසද
සයොනාරා කියන්නේ