“ශුද්ධ වූ ජුදාස්”

ජුදාස් ඉස්කාරියොත්; විලියම් එටී (1789-1849)ගේ සිත්තමකි.

සිරුර මත දැවටී සරැළි නඟන රක්ත වර්ණ දිගු ලෝගුව ඔහුගේ මුහුණ අප්‍රමාණ තේජසකින් පුරවාලයි. ගෙල මතින් ඇද හැලී පුළුල් උර මඬළ මත වැතිරෙන කාල වර්ණ කෙහෙරැලින් ද මුව වසා ගෙන පැතිරුණු ඝන රැවුළින් ද එකී තෙද බල මුහුණ පුරා මහා පෞරුෂයක් පතුරයි. යාන්තමින් දිස් වන ලා රත් පෑ තොල් සඟල පරයා මඳහසක් නැගී එයි. එය නිර්මල ය. නිර්ව්‍යාජ ය. සාටෝපයෙන් තොර ය. එහෙත් ඒ ශ්වේත වර්ණ මන්ඳහාසය තුළ ඇත්තේ දෝංකාරය නැංවෙන නිහැඬියාවකි.

රිවි මඬළ බඳු කාන්තියකින් හෙබි ගැඹුරු නිල්වන් දිගු දෙ ඇස් සෙමින් සසැළෙමින් මා දෙස ම එල්ල වී පවතී. තෘෂ්ණාව පිළිබඳ අල්පමාත්‍ර සලකුණකුදු නැති ඒ දෙ ඇස තුළ පිළිඹිබු වන්නේ කවර අරුතක් ද? ජුදාස් ඉස්කාරියොත් නම් කුප්‍රකට පරමාදර්ශී ද්‍රෝහියා මා අබියස හිඳී. ඔහුගේ සකළවිධ ඉරියව් සන්සුන් ය. විනීත ය. උපශාන්ත ය. සකල ලෝකවාසී දේව ජනතාව වෙනුවෙන් ජුදාස් සමඟ සිදු කල ඓතිහාසික පිළිසඳරෙහි නින්නාදයයි මේ.

*******

ඉහත සටහන මා සේවය කරන “පූජසනය” පුවත්පත සඳහා ම විසින් ජුදාස් ඉස්කාරියොත් සමඟ සිදු කළ සම්මුඛ සාකච්ඡාවෙහි පිවිසුමයි. එනමුත් ප්‍රධාන කතුවරයා විසින් මෙම ලිපිය පළ කිරීම ප්‍රතික්‍ෂේප කරනු ලැබී ය. මට පක්‍ෂ ව කිසිදු සහෝදර මාධ්‍යකරුවෙකු පෙනී නොසිටියෙන් මෙය පළ කිරීමට ගත් සියලු උත්සාහයන් ව්‍යර්ථ විය.

පළ කිරීමට සැළසුම් කරමින් සිටි කෙටිකතා සංග්‍රහයට මෙය ඇතුළත් කළ හැකි බව සිතට නැඟුණේ ඉන් බොහෝ කාලාන්තරයකට පසුව ය. මේ, එම සිතුවිල්ල ක්‍රියාවට නැංවීමකි.

ජුදාස් ඉස්කාරියොත් මුණ ගැසීමේ මහඟු අවස්ථාව මා හට උදා වූයේ අපමණ කැප කිරීම් තුළිනි. දිවි දෙවැනි කොට ඔහු සොයා ගිය ගමනේදී මා අනුභව කළ කම්කටොළු පිළිබඳ දන්නේ කිහිප දෙනෙකු පමණි. ඔවුන් එය සදාකාලික රහසක් ලෙස සුරකිනු ඇතැයි මම විශ්වාස කරමි.

මාධ්‍ය සදාචාරය තුළ තොරතුරු ලැබෙන මූලාශ්‍ර, සබඳතා ගොඩනැංවෙන ආකාරය, ගවේෂණශීලි සංචාරයන්ගේ ස්වරූපය පිළිබඳ ප්‍රකාශ කිරීමට ඉඩ ප්‍රස්ථාවක් නො මැත. සහෘද ඔබට මෙම ගමන පිළිබඳ ප්‍රකාශ කිරීමට ඉඩ ප්‍රස්ථාවක් නොමැත. සහෘද ඔබට මෙම ගමන පිළිබඳ මතු වන ගැටලු නිරාකරණය කිරීම සඳහා පිළිතුරු සැපයීමට මට නොහැක්කේ එබැවිනි. මාධ්‍ය සදාචාරයටත්, එහි මූලධර්මයන්ටත් අනුකුලව මා ඒ සඳහා බැඳී නැත.

මට දිය හැකි පොරොන්දුව නම් මෙම සුවිශේෂ සාකච්ඡාවේ සෑම ඉස්පිල්ලක්ම,පාපිල්ලක් ම අඩංගු වන පරිදි එය ලියා දන්වන වග පමණි.

මෙම පිළිසඳර “පූජාසනයෙහි”පළ කිරීමට සිද්ධ වී නම් මුලින් සඳහන් වුණ පිවිසුම් සටහනින් ද,විශේෂාංග කතුවරයාගේ හෝ ප්‍රධාන උපකතුවරයාගේ සංක්‍ෂිප්තකරණයෙන් ද හික්මීම ලැබූ සංශෝධිත ලිපියක් පමණක් ඔබ හමුවට පැමිණීමට ඉඩ තිබිණි. එහෙත් දැන් එය ඔබ හමුවට පැමිණෙන්නේ කෙටිකතාවක ස්වරූපයෙන් බැවින් කිසිදු සංශෝධනයකට යටත් නොවූ සම්පූර්ණ සාකච්ඡාව ද, එහි ප්‍රධාන භූමිකාව සොයා ගිය දුෂ්කර ගමනෙහි අති රමණීය මතකය පිළිබඳ සඳහන් කළ හැකි නිමේෂය ද, විඳ ගැනීමේ භාග්‍යයය ඔබට උදා වී ඇත.

********

ස්ටයික්ස් නදිය ගලා බසී.

විටෙක ඉහළට ද, යළි පහළට ද සේ ස්ටයික්ස් නදී තෙමේ සැරපරුෂ ව ද, සීඝ්‍රගාමී ව ද ගලා යයි. චණ්ඩ දිය රැළි ගල්පර මත ගැටී සුණු විසුණු වී සී සී කඩ ව විසිර යන මුත් ඉන් කිසිදු හඬක් නො නගී.

හාත්පස ගුප්ත නිහැඬියාවකි.

හමා එන මාරුතය වියරු ය. එහෙත් තුරුගොමු සීරුවෙනි. ළපල්ලකුදු නො සැලේ.

සැලොමන් තොටුපලෙහි හුදෙකලාවෙන් ඇළලුණු නිසොල්මන් මගියා මම වෙමි.

දුර ඈත නදී ඉවුරෙන් මතුව එන්නේ මා අපේක්‍ෂිත යාත්‍රාව බව නිසැක ය. කෙමෙන් ළං ව, ළං ළං ව, හබල් ගසනා ඔරුවකි. කලින් ලත් රූ සළකුණු ඔස්සේ යමින් මම ඔහු හඳුනා ගනිමි. හේ චැරොන් නම් වෙයි. ඔව්! මා ඉදිරියට පැමිණෙන්නේ චැරොන් නම් මහලු තොටියාට අයත්, පාපිෂ්ටයන්ගේ නිළ රථය යි. ස්ටයික්ස් නදිය තරණය කළ හැකි, අවසර ලත් එකම තැනැත්තේ, චැරොන් ය. ඔහු එම වරම් ලද්දේ කාගෙන් ද, කවදා ද යන්න පිළිබඳ මා කවදාකවත්, කාගෙන්වත් අසා නැත. සදාකාලික යෞවනත්වයෙන් පිරි දෑසක් සහ දෑතක් සහිත මහල්ලා මට හිසින් සන් කරයි. මම දණක් දිගේ බැස පෙරට ගොස් යාත්‍රාවට ගොඩවෙමි. එය ආ මඟ ඔස්සේ නික්ම යයි.

මා මේ පිවිසෙන්නේ සදාකාලික නිරාගින්නෙන් ජ්වලිත ගෙහන්නාවට යි. ඇතුළු වූ කිසිවෙක් යළි පිටත නො යන කෲරතර පාතාලයට යි. පාපී දුෂ්ට ආත්ම නො නිම් වධ වේදනාවෙහි ගිල්වනු ලබන දුකාන්ධකාරයේ නිරයට යි. ගමන් වියදම පිණිස චැරොන් අත ඔබෝලසයක් තබා ගෙහන්නාවේ නිම් ඉම් නැති රතුවන් පුලිනතලාව මත පා තබමි.

නර්ගාල් පාතාලයේ රාජාභිෂේක ලත් තැනැත්තේ වෙයි. හෙතෙම, රුහිරු තඩාගයක පා වෙන මාංශම ය සදහසුනක් මත පතබෑ වී සිටියි. මසිත භීතියෙන් මුසපත් වෙයි. එහෙත් මම එය සඟවාලීමට යත්න දරමි. හේ මා අමතනු පිණිස මුව විවර කරයි.

“තා හට මෙහි ඒමටත්, යළි පිටව යාමටත් විශේෂ අවසරයක් දුනිමි.එහෙත් කෙබඳු හේතුවක් මත පැමිණියේ දැයි නොදනිමි.”

නාර්ගාල්, මා අභිමුව සංවර වීමට වෙර දරයි.එනමුත් ඒ හඬ කෝපාවිෂ්ට දරුණු කුණාටුවක් බඳු ය. දෝංකාර නංවයි.

“මම, ජුදාස් ඉස්කාරියොත් මුණ ගැසීම පිණිස පැමිණියෙමි.දහසක් හැඟුමන් කැටි කොට ගත් පිළිවදන්, සසැළෙන මා දෙතොල් අතුරින් නික්ම යයි. එය සවන් වැකෙත් ම නර්ගාල් වියරු සිනහවකට මුල පුරයි. තියුණු, දිගු උල් දන්ත මණ්ඩලය පුළුල් මුඛ කුහරෙහි ළෙල දෙයි. ඒ සිනහවෙහි නිර්දය උපහාසයක් ගැබ් බ පවතී. කෙමෙන් උත්සන්න වන සිනහ හඬින් පාතාලයම ගිගුම් දේ.

එක්වන ම, සිනහ ගිගිරුම නිම කරන හේ තියුණු දෑසින් මා පිරික්සයි. ගිනි පුළිඟු පිටවන දෙ ඇස්, ම සිරුරෙහි කේශාන්තය තෙක් ද, පාදාන්තය තෙක් ද ගමන් කරවයි. භ්‍රාන්ත ව, හැඟුම් විරහිත ව සිටින මා දෙපා අප්‍රාණිකව ගොසිනි. මගේ කැළැඹුණු දෙ ඇස් මත නර්ගාල්ගේ දෙ ඇස් නවතී. ඒ දෙ ඇස් අතරින් දුමාරය ගලයි. සවන්පත් නැටැවේ. පුලුල් නළලත රැළි නැගි නැගී බැස යයි. අවසන, තිරසර හඬින් හේ මා අමතයි.

“ඌ කිසිදු දිනයක මෙහි පැමිණ නෑ. කිසිදු දිනයක මෙහි පැමිණෙන්නේ ද නෑ.”

********

ගෙහන්නාවේ පශ්චිම දොරටුව ට, මායිම් ව ලිම්බෝව පිහිටියේ වෙයි. සුපිරිසිදු මනසින් සහ හදවතින් යුත් ළදරු රූ දහස් ගණනින් මා දෙඇස් මත පැටැලේ. ළදරු විය ඉක්ම වූ ළපැටියෝ ද පලින් පල වෙත්. තබන එක් පියවරක් මා රැගෙන ගව්වක් පෙරට යයි.

අතරින් පතර ළමා විය ඉක්ම වූ තුරුණුවෝ,වයෝවෘධයෝ,ආදී ලෙස නම් වූ ධර්මිෂ්ටයන් එකෙක් දෙන්නෙක් ළපැටියන් පිරිවරා සිටිත්.ඔවුන් ද ළපැටියන් මෙන් ම බෞතීස්ම ස්නාපනය නො ලද වුන් විය යුතු ය. නිසැක ය. ඔවුන් කුමක් කරන්නේ දැයි මට පිරික්සිය නො හැක. මන්ද යත් මා පිය නඟන ප්‍රවේගය තුළ ඊට ඉඩකඩ නැති බැවිනි.ගෙවෙන සෑම නිමේෂයක් ම ගව්වකි. ගව්වෙන් ගව්වකි. සැබැවින්ම මට ලිම්බෝවෙ නැවතී සිටිය නො හැක. මගේ අරමුණ වෙනකකි.

ලිම්බෝව කෙළවර අහස් ගඟ හමු වෙයි. පුලුන් වළාවක් බඳු රිදී වන් රථයකට වී ස්වර්ගීය දූතයෙක් පෙරමඟ බලා සිටියි. මම සෙමින් රථයට ගොඩ වෙමි. එය කෙමෙන් උඩුගං බලා යයි.

අහස් ගඟ ගලන්නේ පාරාදීසයට පිවිසෙන පටු දොරටුව වෙත ය.

මාර්ගෝපදේශක දූතයා පෙරටු කොට ගනිමින් මම සෙමින් පිය ඔසවමි. ම සිත පිරී ඇත්තේ සන්තුෂ්ඨියෙන් ද, සන්ත්‍රාසයෙන් ද යන්න මට වෙන් කොට ගත නො හැක. සියුම් සිහිතලක් ගලා විත් හදවත පුරාලයි. එය සිහිතල නොව මුදු උණුසුමකි.නැත!උණුසුම ද නොවේ.උණුසුම ද,සිහිතල ද අතර වූ සංවේදනයකි.බලන බලන අත නෙත් පැහැර ගනී. කන්කලු මිහිරියාවක් සවනතේ විහිදී පැතිරී යයි.

මිත්‍ර දූතයා මට අසුනක් පනවයි. එයට බර දී මම හාත්පස පිරික්සමි. එවිට පෙරට එන ඒ රූ මා ඇස ගැටේ.ඔහු විත් මා අබියස අසුනක සීරුවෙන් ඉඳ ගනී. මම පටිගතකරණය මේසය මත තබමි. ජුදාස් ඉස්කාරියොත්ගෙ මුවින් නික්මෙන සෑම ස්වර මාත්‍රයක් ම එහි සටහන් වනු ඇත.

මමඃ මගේ පළමු ප්‍රශ්නය ඉතාම කෙටියි.ඒත් පැහැදිලි පිළිතුරක් අවශ්‍ය යි.ඔබ මෝක්‍ෂය තුළ වැඩ වසන්නේ කෙලෙසින් ද?

ජුදාස්” මෝක්‍ෂය තුළ නොවේ නම් මා සිටිය යුත්තේ කොතැනක ද?

මමඃ ඔබ ප්‍රශ්නයකින් පිළිතුරු දී ප්‍රශ්නය මඟ හැරීමට උත්සහ දරන බවක් පේනවා. සකළවිධ පීඩිතයන්ගේ ආත්මය ගැළවීම පිණිස පෘථිවි තලයට සපැමිණි යොහොවඃතුමන්ගේ ඒක ජනිත පුත්‍ර වූ මෙසියස්වරයා රිදී 30 කට පාවා දීම හේතුවෙන් සකළ පෘථිවිවාසීන්ගේ ම පිළිකුලටත්, අප්‍රසාදයටත්, ප්‍රතික්‍ෂේපයටත් බඳුන්ව සිටින ඔබ මෙසේ මෝක්‍ෂ රාජ්‍යයෙහි වැඩ වසන්නේ කෙසේ ද යන්න ඔවුන්ට සුවිශාල ප්‍රශ්නයක්. මගේ ප්‍රශ්නය වන්නේ ද එම ප්‍රශ්නයම යි.

ජුදාස්ඃ ම විසින් පාවා දෙනු නො ලැබි නම් සකළ ලෝකවාසීන්ට ගැලවීමක් ලැබේ ද?

මමඃ යළිත් පිළිතුර ප්‍රශ්නයකින්මයි. කරුණාකර ඔබ මෝක්‍ෂයේ හිමිකරුවකු වන්නේ කෙසේ දැයි පැහැදිලි කරන්න.

ජුදාස්ඃ (සිනාසෙයි) මං මේ ප්‍රශ්නෙට දෙයාකාරයකින් පිළිතුරු දෙන්නම්.

මගේ ගුරුවරයා කුරුසිය මත උකත් වීම තුළ මනුෂ්‍යයාට ගැළවීම උදා වුණ බව ඔබ දන්නවා. ආදී මාතෘ-පීතෘ ආදම්, ඒවගේ ජන්මීය දෝෂයෙන් ගැලවීම ලත් මනුෂ්‍යය ප්‍රාණීන් අප්‍රමාණයි. එය හිමිවන්නේ, ම විසින් සිදු කරනු ලැබූ ඓතිහාසික පාවා දීම හරහායි. ඒ අනුව පැහැදිලියි මා ගැලවීමේ ක්‍රියාවලියේ සක්‍රීය කොටස්කරුවකු බව. ඒ ආනුභාවයෙන් ම, ඒ අනුහසින් ම, මා ස්වර්ගීය පුත්‍රයකු බවට පත් වෙනවා.

පිළිතුරෙහි පළමු කොටස එ බඳුයි. සරල යි.

දෙක – ඔබ ජීවත් වන පොළොව මත සිදු වන කිසිදු සිදුවීමක් අහම්බයක් නොවෙයි. දේව රාජ්‍යය තුළ ඒ සඳහා සැළසුම් නිර්මාණය වෙනවා.

ආදම් ට,ඒව හමුවන්නේ ඒ සැළසුමට අනුවයි. සීනයි කන්ද මත යාච්ඤා කරමින් සිටින ආබ්‍රහම්ගේ දෝතට ව්‍යවස්ථා පොත ලැබෙන්නේ ඒ අනුවයි. ඒ කියන්නේ දස පනත. ජෝෂප් මිසරයට විකුණනු ලබන්නේ ද ඒ අනුවයි. ඒ අනුව ම තමයි දාවිත් කැටපෝලයකින් විද ගොලායත් බිම දමන්නේ. සාලමොන්ට අසීමිත ඤාණයක් හිමි වන්නේ ඇයි?

යොහාන් බෞතිස්ත ආවෙ බෞතීස්ම ස්නාපනය හරහා මනුෂ්‍යයාව ගැළවීම කරා මෙහෙයවනු ලැබීමට. සරලව කියනවා නම් ගැළවීමේ පෙරමඟ සකස් කිරීමට. මරියාගේ කාර්යභාරය වුණේ කන්‍යාවියක්ව සිටියදීම මෙසියස්වරයා ජනිත කිරීම. මා පැමිණියේ පාවා දීම ක්‍රියාත්මක කිරීමට. ඒ කියන්නේ ගැළවීම තහවුරු කිරීමට. මේ සෑම ක්‍රියාදාමයක් ම “අහඹු” යන වචනය හරහා විග්‍රහ කිරීමට ඔබට හැකි ද? මේ සියලු දේ, දේව රාජ්‍යයේ සැළසුම්. දෙවිපියාණන්ගේ සැළසුම්.

මමඃ ඔබ සඳහන් කළ අන් සියලු ක්‍රියාදාමයන් සැළසුමක් තුළ සිදු වූ දේ විය හැකියි. එහෙත් ඔබේ පාවාදීම ස්වර්ගීය සැළසුමක් බව තහවුරු කිරීමට කිසිදු සාක්‍ෂියක් නෑ.

ජුදාස්ඃ (සිනාසෙයි) මා ස්වර්ගය තුළ වැඩවාසය කිරීම සාක්‍ෂියක් ලෙස ප්‍රමාණවත් නොවේ ද?

මමඃ නමුත් ඔබේ ගුරුවරයාගේ කිට්ටුවන්ත ම ගෝලයෙක් වූ යොහාන් ඔහුගේ ශුභාරංචි ග්‍රන්ථයේ සඳහන් කරන පරිදි ඔබේ ද්‍රෝහී ක්‍රියාවට පෙර ඔබ තුළට සාතන් ප්‍රවිෂ්ට වී තිබෙනවා.

ලූක් නම් වන සුවිශේෂ ග්‍රන්ථ කතුවරයා ඔබේ සිත තුළට සාතන් ඇතුලු වී ඇති අයුරු ලේඛනාරූඪ කර ඇත්තේ මෙලෙසයි.

“එවිට දොළොස් දෙනාගෙන් එක් කෙනෙකු වූ ඉස්කාරියොත් නම් ජුදාස් ගේ සිතට සාතන් ඇතුලු විය. ඔහු ගොස් උන් වහන්සේ පාවා දෙන්නේ කෙසේදැයි කියා නායක පූජකයන් හා මුර සෙබලුන් සමඟ කතාකර ගත්තේ ය.

බයිබලයෙහි එන මෙවන් සාක්‍ෂි තුළින් ගම්‍ය වන්නේ ඔබ ක්‍රියා කොට ඇත්තේ සාතන් ගේ පාර්ශ්වයේ සිට බවයි. එයින් විග්‍රහ වන්නේ ඔබ මෝක්‍ෂය තුළ නොව නිරාගින්න තුළ සිටිය යුත්තෙක් බවයි.

ජුදාස්ඃ ඕක හරි ජනප්‍රිය තර්කයක්. යථාර්ථය නො දැන කෙරෙන ඔබේ ඔය විග්‍රහයට අනුව කිසිම ගැටලුවක් නෑ. පැහැදිලියි, මා සිටිය යුත්තේ නිරාගින්න තුළ බව.

අපි ස්වර්ගස්ථ වන අවධියේ…

මමඃ අපි ලෙස අර්ථකතනය කළේ..?

ජුදාස්ඃ මම සහ මෙසියස්වරයා……

අපි ස්වර්ගස්ථ වන කාලෙ යොහාන් මුහුකුරා ගිය පුද්ගලයෙක් නොවෙයි. උන්වහන්සේ සමඟ සුරතල් වෙමින් සිටි කොලු පැටියා. යොහාන් උන්වහන්සේ සමඟ ආත්මීයව බැඳී සිටි කෙනෙක්. ඔහු උන්වහන්සේ ට අප්‍රමාණ ලෙස ප්‍රේම කළා.

එබැවින් එවන් අයෙකුට උන්වහන්සේ ගේ ස්වර්ගස්ථ වීම ඉක්මන් කළ කෙනෙක් ව පෙනී යන්නේ සාතන් ගේ අපේක්‍ෂාවන් ඉෂ්ට කළ කෙනෙක් හැටියටයි. එසේ පෙනීම සාධාරණයි.

ඒ අනුවයි යොහාන් ලියා ඇත්තේ මා සිත තුළ ට සාතන් ප්‍රවිෂ්ට වූ වග.

යොහාන් ස්වර්ගීය සැළසුම ගැන නො දැනයි හිටියෙ. ස්වර්ගස්ථ වූ පසුයි සැලැස්මේ ගැඹුර ඔහු තේරුම් ගනු ලද්දේ. ඔහු මා සමඟ ඒ පිළිබඳව දීර්ඝ ලෙස සංවාදයේ යෙදුණා. ඔහු අතින් ලියැවුණු සාවද්‍ය සටහන පිළිබඳ ඉමහත් කම්පාවට පත්වුණා. මා කෙරෙන් ක්‍ෂමාව අයැද සිටියා.

ලූක් පිළිබඳ මූලික විග්‍රහයත් මෙබඳුයි. මා පෞද්ගලිකව ලූක් සුවිශේෂයට කැමතියි. ඔහුගේ ගවේෂණශීලි ශක්‍යතාව පැසසුම් කටයුතුයි. දීර්ඝ සංචාරයකින් හෙබි ධර්මදූත මෙහෙවර තුළ ඔහු කිසියම් පරිණත බවක් ලත් පුද්ගලයෙක්. වෛද්‍යවරයකු වීම හරහා ඔහුට අති සියුම් දේ පවා නිරීක්‍ෂණය කිරීමේ කෞෂල්‍යයක් තිබුණා.

ඔහු ගවේෂණය කළ තතු හරහා තමයි මා පිළිබඳව අවසාන විග්‍රහයට පැමිණ ඇත්තේ. ඔහුගේ ගවේෂණය සහ නිගමනය තර්කානුකූලව නිවැරදියි. නමුත් ඔහු ඒ සඳහා යොදා ගත් මූලාශ්‍ර පදනම් විරහිතයි. ඔහුගේ විග්‍රහයේ අර්බුදය පැන නැඟෙන්නේ අන්න එතැනයි. කෙසේ නමුත් මෙහි ගැටලු සහගත වන්නේ ඉහත ඔබ සඳහන් කළ උපුටනයේ පමණයි.

ඔබ නිරතවන පුවත්පත් කලාව ගැන සිතන්න. වැරදි තොරතුරු මත පදනම් ව කෙතරම් වැරදි ප්‍රවෘත්ති සම්පාදනය කිරීමට මාධ්‍යවේදීන් ක්‍රියා කරනවා ද? ඔන්න ඕක තමයි පවතින තත්ත්වය.

මමඃ එහෙත් පසුකාලීනව සිදු කෙරුණ බයිබල් සංස්කරණයක දී, එම සංස්කාරකවරු හරහා “ජුදාස්” පිළිබඳ මිත්‍යාව නිවැරදි කර ගැනීමට අවස්ථාව සහ හැකියාව තිබුණා නේද?

ජුදාස්ඃ ඔබ පවසන දේ නිවැරදියි. එහෙම තිබුණා. නමුත් බයිබලය කියන්නෙ විශ්වාසය මත පදනම්ව භාවිතයට ගැනෙන ග්‍රන්ථයක්. එහිදී ජුදාස් ඉස්කාරියොත් ට, ඒ කියන්නෙ මට හිමි වන්නෙ කූප්‍රකට ස්ථානයක්. දේව ජනතාව මා පිළිබඳව මවා ගෙන සිටින සංකල්ප රූපය රළු එකක්. බලන්න මං දිහා! මාව පේන්නෙ එහෙම ද? (සිනාසෙයි)

ඔවුන්ගේ මනස් චිත්‍ර තුළ මගේ මුහුණ සිත්තම් වී ඇත්තේ තෘෂ්ණාව, ක්‍රෝධය, වෛරය වැනි වර්ණ වලින්.

මා පිළිබඳව වන චිත්‍රය වෙනස් විය යුත්තේ බයිබලය තුළින් නොවෙයි. ඉන් පරිබාහිරවයි. මන්ද යත් එසේ වෙනස් කිරීමට යාම බයිබලය තුළ වන සෙසු නිවැරදි දේ පිළිබඳව පවා විශ්වාසය බිඳවැටීමට හේතුභූත විය හැකියි. එහි කිසියම් සංශෝධනයක් කිරීමට යන තැනැත්තාගේ සිත තුළට වුව සාතන් ඇතුලු වී ඇති බව විග්‍රහ කිරීමට පවා ඔවුන් පෙළඹේවි. යොහාන් ගේ සහ ලූක් ගේ එම වැකි එලෙස ම පැවතීම තුළ අසාධාරණයක් සිදුවන්නේ මට පමණයි. එහෙත් එම වැකි සංශෝධනය කිරීමට යාම තුළ බොහෝ ධර්මිෂ්ටයන්ට අසාධාරණයන් විය හැකියි. එසේම භක්තිවන්තයන්ගේ අචල විශ්වාසයන් කම්පනය කිරීමට පවා බලපෑ හැකි යෝජනාවක් ඒක. අපි ස්වර්ගය තුළ මෙම කරුණ පදනම් කරගෙන සාකච්ඡා වට කිහිපයක් පැවැත්වූවා. අවසන් නිගමනය වශයෙන් එම වාක්‍යයන් ඒ අයුරින්ම පැවතිය යුතු බව ඒකමතික තීරණයකට එළඹීමකට හැකි වුණා.

මමඃ ඒකමතිකව යන්නෙහි අරුත ඔබත් ඒ තීරණයට එකඟ වුණා යන්නයි.

ජුදාස්ඃ ඔව්! පැහැදිලිව ම. බයිබලය සංශෝධනය නො කළ යුතුයි යන යෝජනාව ගෙනාවෙත් මම.

මමඃ ඒ කුමක පදනමකින් ද?

ජුදාස්ඃ මේ පිළිබඳව මම කලිනුත් විග්‍රහ කළා. පෞද්ගලිකව මට වන හානිය ගැන නෙමෙයි. පොදුවේ ඇති විය හැකි තත්ත්වය පිළිබඳවයි මම කල්පනා කළේ.

මමඃ කෙසේ නමුත් පෘථිවිවාසී ජනතාව ඔබ සම්බන්ධයෙන් මවා ගෙන සිටින මනෝරූප පිළිබඳව ඔබ තුළ පසුතැවිල්ලක් හෝ සංවේගයක් නොමැතිද?

ජුදාස්ඃ මම අප්‍රමාණ ලෙස කැපකිරීම් කළ තැනැත්තෙක්. ප්‍රේරිතයන් දොළොස් දෙනා අතුරින් අතිශයින් දුෂ්කරම දේවකාරිය පැවරී තිබුණේ මට. භාරධූර ම වගකීම ඉෂ්ට කළෙත් මම. ඒ පිළිබඳ ව කිසිම තර්කයක් නෑ.

සැළැස්ම කෙබඳු වුවත් ගුරුවරයාව පාදඩ පූජක පැළැන්තියට පාවා දීමට මා තුළ වූයේ බලවත් නො කැමැත්තක්. එහෙත් මගේ කැමැත්ත ඉක්මවා ස්වර්ගීය කැමැත්ත අනුව ක්‍රියා කිරීමට මට සිදු වුණා.

මෙසියස්තුමා කුමන්ත්‍රණකරුවන්ගෙ ග්‍රහණයට නතු වීම ඉවසා වදාරා සිටීමට මට පුළුවන්කමක් තිබුණේ නෑ. පළමු පැය තුළ පමණක් මගේ දෑසින් මළ මුහුද තරම් කඳුලු ගලා යන්නට ඇති.

රිදී කාසිත් රැගෙන මා යළිත් නායක පූජකයින් අභිමුවට ගොස් ගුරුවරයා මුදා දෙන ලෙස ඉල්වමින් හඬා වැළපුණු සැටිත්, ඔවුන් වෙත මුදල් වලින් දමා ගැසූ සැටිත්, අවසන ළය පැලී මියගිය සැටිත්, බයිබලය තුළ නිර්වද්‍ය ලෙස සඳහන් වී නෑ. මා ද්‍රෝහියකු ලෙස ඉස්මතු කරලීමට අවශ්‍ය පසුබිම සම්පාදනය කිරීම වෙනුවෙන් තෝරා බේරා ගැණුනු කරුණු පමණයි බයිබලයේ සඳහන් වන්නේ. ඔවුන් ස්වර්ගස්ථ වූ පසු මම මගේ විවේචනය ඔවුන් වෙත එල්ල කළා. ඔවුන් එය පිළිගත්තා.

එක් තැනෙක මතෙව් සඳහන් කරනවා, මම එල්ලී මිය ගිය බව. නමුත් ඒ මොහොතේ මා සිටියේ එලෙස සැළසුම් සහගත ව සිය දිවි තොර කර ගත හැකි වන නිරවුල් මානසිකත්වයක නෙමෙයි.

ආ! තව එකක්…

මෙසියස් තුමා ද්‍රෝහීන් අතට පත් කිරීම වෙනුවෙන් මා ලත් මුදලින් මිළදී ගත් භූමියට ලේ බිම යන අදහසෙන් “අකල්දම” යන නම තැබූ බව බයිබලයේ සඳහන් වෙනවා. එහි සඳහන් වී ඇති ආකාරය මා තේරුම් ගන්නේ, මා ජීවිතක්‍ෂයට පත්වීම සහ මෙම භූමිය අතර සම්බන්ධය ගොඩනඟා පෙන්වීමට සුවිශේෂකරුවන් දැරුවා වූ අනවශ්‍ය උත්සාහයක් ලෙසටයි. භූමිය මිළදී ගනු ලැබුවේ නායක පූජකවරුන් සහ වැඩිමහල්ලන්. මගේ මරණයයි, රිදී 30න් මිළදී ගත් භූමියයි අතර සම්බන්ධයක් ගොඩනැංවීමට උත්සාහ කළේ මෙන්න මේ කොටසයි. බයිබල් කතුවරු මොවුන්ගේ මේ අධිපතිවාදී මත තුළ ගිලී ගොස් තිබීම සැබැවින් ම ශෝකයට තරුණක්. ඔවුන් ඒ පිළිබඳ ව පශ්චාත්තාප වුණා.පශ්චාත්තාපය සැම විටම පැමිණෙන්නේ ක්‍රියාවෙන් අනතුරුවයි.

මමඃ ඔබ මුදලට අප්‍රමාණව ඇලුම් කළ පුද්ගලයකු බවයි බොහෝ කරුණු සැළකිල්ලට ගැනීමේ දී විග්‍රහ කර ගත හැකි වන්නේ. ප්‍රේරිතයන් අතරෙහි මුදල් බාරව සිටි තැනැත්තාත් ඔබයි. රිදී 30කට තම ගුරුවරයා හුවමාරු කිරීම ඔබේ මුදල් ලෝලීත්වය පිළිබඳව බිඳලිය නො හැකි සාක්‍ෂියක්.

ජුදාස්ඃ ඔබේ ප්‍රශ්නය ඇතුළෙ තර්ක 2ක් තියෙනවා. එක, මං ප්‍රේරිතයන් අතරේ මුදල් බාරව කටයුතු කළා කියන එක. ඒකට හේතුව ඉතා ම පැහැදිලියි.ඊට වඩාත් ම සුදුස්සා වුණේ මම.උන් වහන්සේ පසුපස වැටීමට පෙර මම රාජකාරි කළේත් මුදල් එහා මෙහා සංසරණය වන පදනමකයි. ඒ පළපුරුද්ද සහ උගත්කම මත පදනම්වයි,ප්‍රේරිතයන් අතරින් මූල්‍යමය කටයුතු කිරීමේ වගකීම මා වෙත පැවරුණේ. ඒ පිළිබඳව කිසි කෙනෙකුගෙන්වත්, කිසිවිටෙකවත් විරෝධයක් මතු වුණේ නෑ.මුදල් පරිහරණයේ දී මා කිසිදු වංචා සහගත පිළිවෙතක් අනුගමනය කර ඇතැයි ඔබට තර්ක කළ හැකි ද? (සිනාසෙයි)

දෙවැනි එක තමයි රිදී 30 සම්බන්ධ තර්කය. මෙසියස්වරයා ජනිත වීමේ සිට උකුත් අනතුරුව ස්වර්ගාරෝහණය වීමත් දක්වා වූ සකළවිධ සිද්ධීන් ස්වර්ගීය සැළසුම් වලට අනුකූල ලෙස සිදු කෙරුණු ලද්දක් බව මා ඉහතදිත් අවධාරණය කළා. මා ස්වර්ගස්ථ වූ පසු මගේ පුරප්පාඩුව පිණිස නව ප්‍රේරිතයෙක් තෝරා ගැනීම සිදු කළ අවස්ථාවේ අප ජ්‍යෙෂ්ඨ පේත්‍රැස් සහෝදරයා වදාළ දෙය සිහිපත් කරන්න. ඉන්න මම ම ඔබට එය පෙන්වන්නම්.

(මා අත ඇති බයිබලය ගෙන පෙරලා කිසියම් සළකුණක් තබා බයිබලය යළි මා අත තබයි.)

“යේසුස් වහන්සේ ඇල්ලූ අයට මඟ පෙන්නුවා වූ යුදාස් ගැන ශුද්ධාත්මයාණන් වහන්සේ දාවිත් ගේ මුඛයෙන් පෙර කීවා වූ වාක්‍ය සම්පූර්ණ වෙන්ට තිබුණේය.

මක් නිසා ද යත්, ඔහු අප සමඟ ගණන් ගනු ලැබ, මේ මෙහෙයේ තමාගේ කොටස ලැබුවේ ය.”
(ක්‍රියා 1:16-17)

පේත්‍රැස්ගේ ප්‍රකාශය තුළ තිබෙන්නේ මාව නිර්දය ලෙස හෙළා දැකීම.එහෙත් ඉන් ව්‍යංගයෙන් ප්‍රකාශිතයි,මේක පූර්ව සැළසුමක් බව.මම ඉෂ්ට කළේ මගේ කොටස බව.

මා පූජකවරු අභිමුවට ගොස් කිසිදු ප්‍රතිලාභයකින් තොරව ගුරුවරයා පාවා දෙන බව ප්‍රකාශ කළා නම් මා විශ්වාස කිරීමට ඔවුන් මැළි වනු ඒකාන්තයි. එබැවිනුයි මේ පාවා දීම වෙනුවෙන් මට ලබා දෙනුයේ කුමක් ද යන්න මා විමසුයේ. ඒ අනුවයි ඔවුන් මගේ කාර්යය රිදී 30කට මිළ කළේ. ඒ රිදී 30 හරහායි පූජකවරුන් සහ මා අතර විශ්වාසය ගොඩනැඟුණේ.රිදී 30 මාගේ තෘෂ්ණාවේ ප්‍රකාශවීමක් ලෙස නොව මනුෂ්‍ය විමුක්තිය තහවුරු වීමේ සංකේතයක් ලෙසටයි ප්‍රකාශ වීම සිදු විය යුතුව තිබුණේ. එහෙත් පැවැති වාතාවරණය තුළ සිදු වූයේ අනෙකක්.

මම: ඔබ පේදුරුතුමා ඇතුලු සියලු සුවිශේෂකවරුන් ඉතාම සැහැල්ලුවෙන් විවේචනයට ලක් කරනවා.මෝක්‍ෂය තුළ මේ සඳහා නිදහසක් පවතී ද?

ජුදාස්: නො පවතී නම් මා එය සිදු කරන්නේ කෙසේ ද? (සිනාසෙයි)

එයට පිළිතුර මෙබඳුයි. ඔවුන් මේ මොහොතේ පවා මා සමඟ ඒකීය ආත්මයක්ව සිටින සහෝදරවරු.

මා ඔවුන් විවේචනය කරනවා නොවේ.මා අවධාරණය කරනුයේ එදා සිදු වූ සිද්ධිදාමයන් පිළිබඳ මා දන්නා කටුක යථාර්ථය යි. පෘථිවිවාසීන් තුළ මෙන් නොව ස්වර්ගවාසීන් තුළ යථාර්ථය ගෙන හැර පෑම පිළිබඳ බාධාවක් නෑ.

මම: ඔබේ ස්වර්ණමය කාල මාත්‍රයක් මෙබඳු පිළිසඳරක් වෙනුවෙන් වෙන් කිරීම පිළිබඳ ගෞරවපූර්වකව හිස නමන අතර ම අවසාන ප්‍රශ්නය මම මෙලෙස ඉදිරිපත් කරන්නම්.

ද්‍රෝහියකු,පාවා දෙන්නකු වශයෙන් කුප්‍රකටව සිටින නමුත් ඔබ “ශුද්ධ වූ ජුදාස්”නමින් සුප්‍රකටව සිටිය යුතු ශුද්ධවරයෙකු බවයි අපගේ විග්‍රහය වන්නේ.

මේ විග්‍රහය පිළිබඳ ව ඔබ දරන්නේ කෙබඳු ආකල්පයක් ද?

(දිගු ගුප්ත නිහැඬියාවක්)

ජුදාස්: ඔබ ගොස් මෙම පිළිසඳර ජනතාව අතට පත් කරන්න. දේව සැළැස්මේ ඔබේ කොටස ඉටු කරන්න.

– මංජුල වෙඩිවර්ධන 1999