නටරාජ්

Natajar © Niennaa
Natajar © Niennaa
ඔයාට මතකද එතන තිබුණ නටරාජ් රූපෙ
–ඇය එවූ අවසන් ලියුමෙන්-
පියෙවි සිතිවිලි මතට මධු දියර හළාගෙන
බමන හිත සීරුවෙන් බඳුනකට මුවා කර
කැරලි කෙහෙ පිරිමදින අඩහඳක දෙ පාමුල
නිදන විට වත ඉසිණ පිනි බිඳිති හළාහළ

දෙපය පැටලුණු හිතක මුවවිටෙහි දුටුවාද
අසමබර කඳුළු මත විසිර යනු මඳහාස
තනි පයෙක අසම සම අභිනයකි ඇස ගාව
ඔබ කොහෙන් පැමිණියෙද කියනු මැන නටරාජ

අපස්මරු මහදවත මහ පොළොව වෙලා ගෙන
පයත් මට සැනසුමකි වේදනා මුදාළන
රුපුන් මැද ස්නේහයේ මධු බඳුන් පුරාලන
විසංවාදය මම ය ඔබ තුළින් ගලා එන

ආනන්ද තාන්දව දකින නෙත් නැති රෑක
මා මෙන්ම කඳුළකට කවුරු නෙත් ඇරියාද
යාවෙන්න හැකි නෙතක් තිබිණිනම් ළඟපාත
මා ගන්න මඟ විවර කළ දෙවිඳු ඔබ නේද

තර්ක අසිපත් වලින් කැපෙන සඳ ගත නහර
අග්නි වමතින් කෙසේ සැරසුවෙද ඔබ මහද
නග්න හිත වෙලෙන විට එරන්වන් දිය දහර
රශ්මි පමණෙකි ඉසිඹු නැඟෙන සිහිනෙක පහස

දමරු හස්තය ගෙනෙන හඬ පරම සුමියුරු ය
අඳුරු කවකට සුවය ඔබය ඔබ දිනිසුරුය
සොඳුරු බව සොඳුර මුවගින් දෙඩුව සුරගුරුය
රුදුරු මිනිසකු වුවත් මගෙ පෙමද පිවිතුරුය

මුහුලසින් සුරලියන් මිහිමතට කැඳවාන
රැගෙන ආ නටරාජ අමතකද ඇගෙ මූණ
විශ්වයේ මැද රැඳෙමි ශිඛර මත කෛලාස
තනි පයෙන් පේ‍්‍රමයේ සියලු බර උසුලාන
(ඇහැළ ඇමතුමකට ඇහැරෙමි 2011)

බ්ලුබෙල්

ටිම් ගෞඩියොන්ගේ සිත්තමක්
ටිම් ගෞඩියොන්ගේ සිත්තමක්

සංසාර පළසකි ය
ගිම්හානයේ පත‍්‍ර අඹරාව.
ඔබට අමතකව ගිය
සිළිටි සුලැඟිලි ලකුණ
මුණ ගැසිණ
ස්වර්ගයේ දොර ගාව.

ලැවැන්දර නිල ය
ඔය ඇස් පුරා
සැවැන්දර පුසුඹ
කවි පොත් අරා
කතන්දර කියනවද
සත්සරා?

සජ්ජායනා නැඟුණ
ස්වර මුළුව
මකරන්ද විජිතයේ
මුව ගොළුව
ඇස් කෙවෙනි අගිසි
බිඳගෙන ගැළුව.

දෙසැම්බර තිමිර
සළු ලිහන විට
මුකූටයෙ නිදි බිඳෙන
‘සීතලද’ අසන
උණුසුම් හඬක
යළි පිපුණ.

කඳුළකට
ඇහැ තියන
කවියකට
පුළුවන් ය
වස්සානෙ එනතුරා
ඉවසන්න.

ඔබට පුළුවන් වෙයිද
දේදුන්න
පෙනි පෙනිත්
නවතින්න?

(ඇහැළ ඇමතුමකට ඇහැරෙමි – 2011)

කොළරාව සහ පේ‍්‍රමය

 

Ventzislav Piriankov's painting
Ventzislav Piriankov’s painting

ෆර්මිනා,
කල්පයක් ඇස මිදුණ
හිම බිඳුව
මග්දලේනා ගඟට මුහුවුණා.
ඉරී ගිළිහුණ පිටක
ඔබ ලියූ කවි පදය
නෙත් කෙවෙණි අගිස්සෙන් පීදුණා.

මලට
සළුපිළි
සිළිටි පෙති බව දන්නවා
සොඳුරු
අබරණ
රෙහෙණු බව පිළිගන්නවා
දෙබර
විස දළ
හිතක නිරුවත පෙන්නුවා.

සසඟ වියරුයි
සසර දිගු කරණා
නිසඟ හැඟුමකි
ආදරය කියනා.

දයිරියාවත් හරිම අගෙයි
ඔක්කාරෙ කුස සරැලි නැඟෙයි
කාලත‍්‍රය මෙතැන
මේ මොහොත
කොළරාව වුණත්
එය මගෙයි.

ආදරණීය අල්බෙයාතා

© John William Waterhouse
© John William Waterhouse

ජීවිතය ලුහුබඳින මැදියම
මැදිකරන් නිදිවරන සිහිනෙට
ඇදහැලෙන සඳ නයගරා
ශුද්ධවර එළියාස් ගිරි කුළු
මුකූටය මත රැවුල අතුරන
දිවැසිවරයෙකි සඳසරා

ශුද්ධවර ක්ලෙයරා නදී දිය
ඉකිබිඳින විට හදවතේ
නීල දිය පාලම ඉහත්තෙන්
පියහඹා යමි හිතුමතේ

විසල් මේපල් තුරු කිනිත්තක
සිසිරයට අමතක වෙලා
රැඳුණ පඬුවන් පතෙක සුසුමට
නිහඬ පවන ද කැළඹිලා

වහල් ගඟ නිවහල්ව බැස යන
අල්බෙයාතා නිම්නයේ
තන්ද්‍ර තිසරුන් මන්ද්‍ර ස්වරයෙන්
කව් මුදාළන තැන් තියේ

මූකලන් සෙව්වන්දි කුසුමෙක
සුරතාන්තය නිනද දී
නූස් තමරක් රිකිලි අතරින්
නැගී සිහිනයෙ අතු බිඳී

නිර්වාණ ගිරි මස්තකේ හිඳ
හමන කවියක රැල් ලිහී
නීල මින් බෙයදෙහි පමා වෙයි
කන්ද මුදුනට යා නොහී

පපුතුරෙහි තුරුපත් දරාගෙන
ක්ෂුද්‍ර දුම් ගඟ පසු බසී
හිම පියල්ලක කව් කැරැල්ලකි
අතීතය දෙනුවන් පිසී

සෙත් සාන්තිය ගලන දෙනෙතක
කාන්තිය අඳුරෙහි වෙලේ
අත්ලාන්තික සයුරු පතුළට
ආන්තික කඳුළක් සැළේ

**පා සටහන: (සිංහලට නන ලද වදන්හි වැරැද්ද හෝ නිවැරැද්ද රචකයා සතු ය.)

නයගරා: The Niagara Falls: නයගරාව හෙවත් නයගරා දිය ඇල්ල යනුවෙන් පර ය කටව පවතින්නේ ඇමෙරිකා එක්සත් ජනපදය සහ කැනඩාව අතර වන ජාත්යදන්තර දේශසීමාවේ සළකුණ ලෙසිණි. ඇමෙරිකාව දෙසින් නිව් යෝර්ක් (New YorK)පරාහ න්තයත්, කැනඩාව දෙසින් ඔන්ටාරියෝ(Ontario) පළාතත් නියෝජනය කරන මෙම අතිශයින් රමනීය දිය ඇල්ල මේෂ කොදෙව්වෙන් (Goat Island) දෙකඩව පවතින අතර කැනේඩියානු දිය දහර අස්කුර ඇල්ල(Horseshoe Falls)ලෙසින් ද, ඇමෙරිකානු අයිතිය ඇමෙරිකානු ඇල්ල (American Falls)ලෙසින් ද, වෙන් වෙන් ව ද හැඳින්වෙයි.

ශුද්ධවර එළියාස් ගිරි කුළු: The Saint Elias Mountains: ඇමෙරිකාවේ සුවිශාලම පරාෙන න්තය වන ඇලස්කාවට (Alaska)
ගිණිකොණදිගින්ද, කැනඩාවේ යුකොන් (Yukon) පළාතට නිරිතදිගින්ද, එහි ම බිරවන ටිෂීය කොලොම්බියානු (British Colombia) පළාතට වයඹදිගින් ද මායිම්ව පිහිටි සුවිශේෂ කඳු වැටියකි.

ශුද්ධවර ක්ලෙයරා නදී: The St. Clair River: උතුරු ඇමෙරිකානු පංච මහා විල් (Great Lakes) අතුරින් එකක් වන හ්යුTරොන් විලෙන් (Lake Huron)පැන නැඟී, කැනඩාවේ ශාන්ත ක්ලෙයාර් වැවෙන් (Lake St Clair) ගමන් මහන්සිය හමාර කරන ගංගාවයි. එ මෙන් ම, ඇමෙරිකාවේ මිචිගන් (Michigan) පරා න්තය හා කැනඩාවේ ඔන්ටාරියෝ පළාත අතර වන දේශ සීමා මායිමයි.

නීල දිය පාළම: The Blue Water Bridge: උතුරු ඇමරිකාවේ පෝර්ට් හ්යුිරොන් (Port Huron) නගරය සහ කැනඩාවේ සර්නියා (Sarnia) නගරය සම්බන්ධ කරමින් නිවුන්ව පරායතනය වූ විශ්මිත ජාත්යසන්තර පාළමයි.

මේපල් පත: The maple leaf: වනාන්තරයට අගරන්ධ වූ මේපල් වෘක්ෂයේ පතරාත්ය යි. රුක් පතරනගර හැඩතල අතර සිය අනන්‍යතාව පරle කට කරයි. පරංි ශ – කැනේඩියානු ඉතිහාසය තුළ ශාන්ත ලෝරන්ස් ගං නිම්නය ඔස්සේ අනුවර්ථනය වූ මේපල් පත, අවසානයේ කැනේඩියානු ජාතික ධජය අරා ද වැජඹෙමින් එහි ජාතික සංඛේතය බවට පත් විය.

වහල් ගඟ: The Slave River: ඊශානදිග අල්බෙයාතාවේ , ඇතබැස්කා වැවෙන් (Lake Athabasca) උසුලාගෙන එන සියලු බර වයඹදිග ටෙරිටොරස්හි(Territories) මහා වහල් වැවට(Great slave Lake) මුදා හැර නිවහල් වන්නා වූ කැනේඩියානු ගංගාවයි.

අල්බෙයාතා: Alberta: බටහිර කැනේඩියානු පළාතකි. බිර් වතාන්යs රාජකීය පෙළපතට අයත් වූ ලූයීස් කැරොලින් ඇල්බෙටාගේ නාමය උපුටනය කෙරේ. ඇය වික්ටෝරියා රැජිනගේ සහ ඇල්බට් කුමරාගේ සයවැනි දරුවා සේ ම සිව්වැන් දෝණියැන්දා ය. කැනඩාවේ සිව්වැනි අගරාඇල්ණ්ඩුකාරධූරයට පත්, බටහිර ස්කොට්ලන්තයේ අර්ගේල්හි (Argyll) නවවැනි ආදිපාද වූත්, ලෝර්න්හි(Lorne) වංශාධිපතියා ලෙසින් පර ස්කට වූත්, ශීර . මත් ජෝන් එඞ්වර්ඞ් හෙන්රි ඩග්ලස් සදර්ලන්ඞ් කැම්බල් හා විවාහ වූවා ය. ලූයීස් වැව, කැරොලිනා ගම්මානය සහ ඇලිබෙටා ගිර ඇයට ගෞරව පිණිස නම් කරනු ලැබ ඇත. අල්බෙයාතා යනු ඇගේ නාමයේ පරංිනාශ උච්චාරණය යි.

තන්ද්රව තිසරුන්: Tundra Swans: පූර්ණ සුසුදු තන්ද්රායවා, කළු දෙ පයින් හා තුඩකින් ද, හකු පාවාඩය මත කසාවන් කුඩා පුල්ලියක් ද දරනා චිත්තාකර්ෂණීය පක්ෂියෙකි. අතිශයින් මෘදු, කර්ණ රසායන හා භාවමය හඬක් අත්පාද කරන්නා වූ බැවින් උන්, සිවුරු සන් හංසයන් (Whistling Swans) ලෙස ද හඳුන්වනු ලැබේ. රෑනක්ව ලැසි, ලැසිව, ජවාධිකව තටු ළෙලවමින් පියාසර කරන කල්හි රෑනේ නියමුවා විසින් උච්ච සවරයෙන් නිතුත් කරනු ලබන්නාවූ ‘හු….හු….හූ….’ නාදය අනුකරලන මයෙන් සෙස්සන් කෙරෙන් ද විහිද යයි. අවසන එය මහත් වූ වර්ණවත් ගීතමය තානයක් බවට පෙරැලේ. ඇලස්කාවට බටහිරින් වන උතුරු කැනේඩියනු හඞ්සන් බොක්ක (Hudson Bay) තන්ද්රේ තිසාරාගේ අභිජනනීය කේන්ද්ර ස්ථානයයි.

මූකලන් සෙව්වන්දි: Wild Rose: තුණ්ඩිල රෝස (Prickly Rose) ලෙසින්ද හැඳින්වෙන මෙම කුසුම කැනේඩියානු අල්බෙයාතාවට අනුගත කරනු ලදුව 1930 සිට එහි නිල කුසුම් සංඛේතය බවට පත්විය. මැයි නිමාවේ සිට අගෝස්තුව ඇරඹෙනා තෙක් අල්බෙයාතාව පුරා විකසිකව පවතින, දිදුළන රෝස පෑ, මූකලන් සෙව්වන්දිය ඊට ම අනන්යි වූ සුවඳින්ද අනූන ය.

තමරක්: Tamarack: මේ වනාහී නූස්, මධ්ය‍ම පරිමාන පතනශීල කේතුධර ගසකි. සැව්ව, රෝස පෑ, පෙති හැඩැති ය. ඇතුළත පොත්ත රත් පැහැයෙන් පෙනී සිටී. ඉතා කෙටි, ඉඳිකටු බඳු පතර ර ළා හරිත පෑ ගන්නා අතර සරත් කල්හි ගිලිහී යාමට මත්තනේ රන් පැහැයට හැරේ.

නිර්වාණ ගිරි: Mount Nirvana: වයඹදිග කැනඩාවේ ඉහළ ම කඳු මුදුනේ නො නිල නාමය යි. ඉතා මෑතක් වන තුරු කැනේඩියානු රාජ්යN ව්යැවහාර නාමය වූ යේ ‘නො නමි ගිරග’ (Unnamed Peak) යි. එහෙත් ඇල්පයිනයීය සාහිත්ය ය හෙවත් කඳුකර සාහිත්යවයේ බහුලව භාවිත වූ යේ නිර්වාණ ගිරි යන්නයි.

නීල මින් බෙයද: Bluefish Caves: කැනඩාවේ පිහිටි, පුරාණතම හා නිරවුල් පුරාවිද්යාිත්මක සාක්ෂි රැගත් අඩවිය යි. යුකොන්හි, කීලෙ කඳුකර අවකාශයේ නීල මින් නදිය(Bluef ish River) ගලා යන කුහර තුනකින් සමන්විත සුවිශේෂ හිරිගල් වැටියක මෙම ඓතිහාසික සාක්ෂි සළකුණු සටහන්ව ඇත.

ක්ෂුද්රන දුම් ගඟ: Little Smoky River: අල්බෙයාතාවේ, මධ්ය -බටහිරින් ගලා යයි. එය ධූම ගංගාවේ (Smoky River) අත්තකි. කැනේඩියානු රොකී(Canadian Rockies) කඳු සෙවනැල්ලේ වන පහත්තෑ කුදු කඳු (Foothills) හා ගරෑtt න්ඞ් කැෂේ වැව් (Grande Cache Lake) තීරයෙන් පැන නගී. වැලිවීව් සහ ස්මෝල් ස්මෝකි නියම්ගම් ස්ථානගතව ඇත්තේ මෙම ක්ෂුද්රු දුම් ගං ද්රෝsණියේ ය.

[-ඇහැළ ඇමතුමකට ඇහැරෙමි -2011]

එන්න ටියුලිප් හෙවනට

© Julian Merrow-Smith.
එන්න මෙතනට
ටියුලිප් මලේ හෙවනට.
මෙන්න ඒ ලියමන
කිසිකෙනෙක් එන්නැති බව
දන්වා එවන ලද.
නමින් අකුරක් ගිළිහුණ
වෙනත් මිනිසෙකි.
ඔහු අත තිබෙන කවිය ද
වෙනත් කවියකි.
‘’පළාතක නෑ බල්ලෙක්
ඒ වුණත් මං උයන් පල්ලෙක්’’
තනියෙන් කතා කර කර
තනියෙන් ම හිනාවෙන
දිය ඉහින කොලුවා
වට පිට බලන්නේ නැතුවම
පෙති මතට සුළු දියර හැලුවා.
තමන් ම හොයා ගත්
තමන් කැමති ම නිම්නෙක
දෙ ගොඩ තලමින් එ ගඟ ගැලුවා.
ඔන්න නිදහස
එන්න ඕනැම හවසක
ටියුලිප් මලේ හෙවනට
හිරිකඩ ඉසෙනු වාගෙයි
සුළු දිය වුණත් හුළඟට.
මඟහැරී ගිය අකුරු
මඟහැරී යාදෙන්
අලුත් අකුරක් හොයා ගන්නට
අපට පිළිවන් වේවි නිසැක ව ම
ටියුලිප් මලේ නාමෙන්.
අතීතය තරම් බර සුනංගුව
අත්හරින්නට බැරිද
පසුතැවිල්ලට වෙනත් වචනයක් හදමු අපි
බෑ කියන්නෑ, හරිද.
රෑට කළුවර අන්ධයි.
නිහැඬියාවෙන් පමණි පැමිණිලි
නිහැඬියාව ම බින්දැයි.
නිදන්නට ඇත්තේ
තව එක ම එක නින්දයි.
ඊට පෙර එන්නැයි කියන්නේ
ආදරේ හින්දයි.
එන්න මෙතනට
ටියුලිප් මලේ හෙවනට.
මෙන්න ඒ ලියමන
කිසිකෙනෙක් එන්නැති බව
දන්වා එවන ලද.
අලුත් මිනිසකු සිටියි
ඉපැරණි දෑස පිහ පිහ.
අලුත් කවියක් ලියනට
අලුත් අකුරක් හොය හොය
ඉපැරණි අකුරු ලිහ ලිහ.
(ඇහැල ඇමතුමකට ඇහැරෙමි – 2011)

ඩොනා හෙවත් ඩොනල්ඞ් මාමා

මධුවිත තනිකර නික්ම ගිය නාගරික ජන කවියකු වූ ඩොනා හෙවත් ඩොනල්ඞ් මාමාගේ කාව්‍යාත්මයේ රිද්මය

© William Orpen

මනාපය මගෙයි
කඳුළැලි සිනාසෙනු වගෙයි
ඩොනා මට අගෙයි
රස කල්පනා රැලි නැගෙයි

සවී ගෙනෙන පද -සිඹියි
නිවී තියෙන හද
අවී වුණත් වැඳ -වැටෙයි
කවී පොකුරු මැද

බැස්ටියන් ඩොනා -හිටියම
කස්ටියක් මෙනා
ගුරු මුස්ටියත් උනා දී
සන්තුස්ටියක් වුණා

ඉල්ලූ ගමන් පද ලැබෙන
කල්ප වෘක්ෂෙ වැඳ, කවි
මල්ල ලිහමි අද, බලනු
එල්ල හැලෙන නද

මා කවි කියන අතරතුර ඔහු අවදි වී බලයි. ඒ දෑසේ මඳහස කි. මම ඔහු අවුලුවාලනු පිණිස පද තීව‍්‍ර කරමි. දැන් ඉතින් ඔහු මා හා පැටළෙනු ඇත. මට අවශ්‍යව ඇත්තේ කෙසේ හෝ ඔහුගේ නික්ම යාම පමා කරලීමට ය.

මම :-

කවුඩානට යන පාර
ගව් ගාණට මැන්නෙ
දැන් පව් කාරයො බණ කියති
දෙව් ලෝ පිළිකන්නෙ

ඔහු :-

පව් පිරුණත් මගේ, මෙකවි
රැව් පිළිරැව් නැ‍ඟේ
මුන් කව් සිළුමිණ අගේ කරන
සව් කරදහි වගේ

මම එවර ඔහු ඉලක්කයට ගනිමි. වාදය අවුලුවාලමි. ඔහුගේ හදවත නගන හඬ අසනු රිසියෙනි.

මම :-

මස් මාළුම කැව්වෙ
හැබැයි රස්සාවට බිව්වෙ
මම දුස්රාවකි එව්වෙ, කොහෙද
ඇස්වහගෙන දිව්වෙ

ඔහු :-

ඩොනා එවන පද -දැකල
අනාගෙනද අද
අපෙ සනා පිටිය මැද -වැටුණෙ
කනා මුට්ටි බිඳ

මම :-

අර කවුඩගෙ පිළිරාවේ අරන්
කවුඩානට ආවේ
කවි සව්බර බර ගෑවෙ
ගුරු ගවුරවයද කෑවේ

ඔහු :-

අර බොරූ කකුල් හුරූ පට්ට
හොරූ නෙළති තරූ
මේ ගුරූ හිතේ දරූ පෙමට
ගරූ කරනු මරූ

මම :-

දාඩිය ගඳ යසයි
තිත්ත කාඩිය වුව රසයි
කවි ජාඩිය හරි උසයි නමුත්
මූඩිය හෙණ වසයි

ඔහු :-

දාස් ගණන් පද ගලන
සාස්තරය ලද
අපෙ රාස් කියනවද
පොඩි රෝස් පාන් මැද

මම :-

ගිරා මොටකු කට අරියි
සිරා කවියෙකුට
සුරා සොඬකු හට බැරිය
ගුරා කියනු මට

ඔහු :-

දාලා දෙක ඉතා රසට
මෝලා ඇඹරෙතා
අර නාලාගිරි ඇතා වගෙයි
බීලා නැති පුතා

ඔහුගේ මඳහසෙහි ඇත්තේ සදය උපහාසයකි. උත්ප‍්‍රාසයෙන් මා දෙස බලා ඔහු යළි ඇස් පියයි. මම වේදනාවෙන් සසැළෙමි. ඔහු වෙනුවෙන් ලිවිය යුතු දෑ බොහෝ ය. මෙම නිහඬ නාගරික ජන කවියා වණන්නට පියවි ලෝකය බාධාවකි. එහෙයින් මේ නිමේෂයේ මම, මධුවිතක් පිණිස හිත හදා ගනිමි.

සුවර්ගෙ යන දින මොටද
සුවර් ඔබගෙ තැන – ඔය
ලිවර් එකට පණ පොවල
කවර් කරමි දෙණ

අර මැරෑටියකු වෙන්න හදපු
මට මඟ පෙන්නා
කවි කරාටි පද පුහුණු කරල
කලු පටි දුන්නා

ඔබෙ කට ගෙන බුදුවෙන්ට හදපු
රට සට කපටින්ට
අර අට කොණ ගෙන එන්ට කියමු
බටකොළ වළඳන්ට

තනි අතින් කවපු පිට්ටු
වලට ලතින් පවා මට්ටු
මධු විතින් අපට කිට්ටු
කරපු ඇතුන් සදා කෙට්ටු

පොඩි කුරුල්ලකුව සොයා
කවි කරල් කවපු පියා
මධු බැරල් අපිට තියා
අපෙ ඩොනල් මාම ගියා

ඔය සදාතනික මූණෙ
රැස් නිදා වැටෙනු නෑනෙ
අත් මුදාහැරෙන මානෙ
අපි බෙදා ගනිමු හීනෙ

නොවැම්බර් 05, 2011

ගිම්හානයේ හිම (ඉස්පිරිතාල සිතිවිලි)

© Pauline Zenk
© Pauline Zenk

සාර සියක් ගව් දුර කුළුණක හෙවන
වීර කෙසර ගිළිහෙන සිහිනෙන් මිදුණ
මාර සෙනග විමසන සඳ මඳ පවන
බීර මලක් පිපුණයි පිපිරුණු ලවන

දූම කේතුව ම රැකගෙන පෙනහැල්ලේ
තාම හිනාවෙමි මතකයෙ හෙවනැල්ලේ
නාමෙ දිරන කුණුකය ගෙන සැනසිල්ලේ
බෝම දුර ඇදෙන සුසුමකි පවනැල්ලේ

සේන් කියන ගග දිය සෙනසුරු ලව්වා
මේන් කියා ළමැදට හිරිකඩ එව්වා
කේන්දරය ඉවුරත පරිධිය හෙව්වා
හාන්කවිසියක් නො දැනම කිරි දෙව්වා

සීත, උණුසුමක් දුටුවම නැහැ සද්ද
දෑත අන්ධකාරයෙ මිටි මෙළවෙද්ද
පාත බලාගෙන සමු අරගෙන යද්ද
ඈත, දිව අවුත් ඇහැ ළග ගුලිවෙද්ද

“නිස්කාරණේ සැතපෙනු බෑ තනි යහනේ
පස් මහ බැලුම් පාවෙනවා උඩු ගුවනේ
රස්සාවක් නුඹට විතරද හමු නොවුණේ
බැස්ටීලයට හෙණ වැදිලද සුවාමිනේ”

කිඳුරු විළාපය ඇසුණිද අමාවක
අඳුර ඉකිබිඳින ගණඳුරු වෙලාවක
සොඳුරු ඇසක පාවී යන වලාවක
සොඳුර දිටිද දෙවිඳුනි වැහි වලාහක

ගිම්හානයෙත් හිම මිදෙනා ඇත්තන්ට
සංසාරයම සන්ධ්‍යාවකි බුදු වෙන්ට
නිම්මා නැති කඳුළු පිසදා සැරසෙන්ට
පෙම්මාදරය මැද්දෙම සමු ගෙන යන්ට

සුසා

ඇන්ඩෘෘ සල්ගාඩෝගේ සිත්තමක්
ඇන්ඩෘෘ සල්ගාඩෝගේ සිත්තමක්

උඹෙ අතින් අල්ලගෙන
මගෙ හුස්ම බොට දෙන්න
මගෙ අත් – තටු නොවන නිසා
කිණිහිරියෙ දුක් විඳින
කවි කිරිච්චිය රැගෙන
ඇණ ගනිමි හදවතට සුසා…

ඇහැ අගින් ඇහෙනවා අඟුළානෙ මහ මුහුද
නැහැ තුඩග දවනවා දැවෙන රොන්සුණු පුසුඹ
පැහැ ‘එරන්වන් පතෙක’ තෙමුණු ෆිල්ටර අඩක
පැහැය මං හොයනවා නිහඬ කවියක හඬක

කක්ෂපුට ජීවිතේ රන් තලිය ඉරි තැළුව
ලක්ෂපතියේ ඉද්දි සත පහක්වත් නැතුව
පක්ෂියෙක් සේ පියාඹා ඇවිත් බත් බෙදුව
”යක්ෂයා” උඹ ය දෙවියන් පවා ගරු කෙරුව

ඈත ඇමතුම් ලැබෙන
එනිටයිම් සෙල් එකට
වචනයක්වත් නොකිය දොසා
ට්‍රේල මත ඉඳගනියි
ඩෙඩ්ලයින් දැනදැනම
පියහඹයි තටු ලැබුණු ලෙසා
සාර සිය ගව් දුරක්
මොහොතකට හකුළන්න
කිසි දිනෙක පාර නෑ අසා
පාර වැරදුණ බවක්
කෙළෙසකින් හිතන්නද
එහෙව් වූ දෙනෙතකට සුසා

මව් පොළොව මව්වරුන්
සිටින පුතුනට ලැබෙන
දිනක අපි පය පොළොවෙ ගසා
ඇවිද ගොස් සැනසිල්ලෙ
බදාගෙන අඬනතුරු
වේදනා උහුලගමු සුසා…

පත්තිරක ලියනු බෑ මුසා
ඇත්තටම ආදරෙයි සුසා

අගෝස්තු 24, 2011

ඉවසීම නම් වන විලාපය

පෙනී සියොපිස්ගේ සිත්තමක්
පෙනී සියොපිස්ගේ සිත්තමක්

අඳුරු මඳහාස නොමඳව ලබන්නෙමි
සොඳුරු අපහාස පිරිපත විඳින්නෙමි
මිතුරු අවවාද පිරිසිඳ හැඳින්නෙමි
කිඳුරු හිත තාම තනිවම රකින්නෙමි

කවි පාළුවෙන් අහුලන් කන අතරතුර
අරියාදුවට බැලුවේ ඇයිද සුමිතුර
සිරි යානතට ගව් සිය දහසක් විතර
කරකාරයට ගන්නේ කවුද කරදර

කින්නරී වුණත් වෙන සයුරක තෙරක
සින්න වී ගිහින් විසිතුරු හී සරක
අන්තරා කොටස් නොගැයෙන ගී සරක
බැන්ද ස්නේහයේ ළතැවිලි මහමෙරක

නිල සොයනා අතැඟිලි අතර පන්හිඳ
නිල බෙලෙනා පිහිතුඩු රැගෙන එන්නෙද
නිල නිලනා ඇහිපිය ඉහිනු පැන් පොද
නිල නොවනා හිතකට රිදුණ හින්දද

කාරණාවෙ කරුණාවයි බුදු වෙන්න
මාලිගාවෙ ඇහි පිය යට ඇලවෙන්න
නෑර එකක් ඇහි පිනි කැට මට දෙන්න
දෝර ගලන දුක තනියම උහුලන්න

උදාගිර මතින් හිත අවරට යෑම
ගණාඳුර තමයි කඳුළක සැනසීම
මුදාගෙන පැමිණි සුසුමට සමුදීම
විලාපය තමයි කවියක ඉවසීම.

ජූනි 01, 2011

මේනකා

© B.BAILEY
© B.BAILEY

උලුක්කුව වළලුකර තවනකොට
සපත්තුව, අත් පපුවෙ ගසනවා.
පරක්කුව ඉක්මන්ද
ඔරොප්පුව සන්සුන්ද
තුවක්කුවකින් වචන ගලනවා.

කරුවලෙත් එළිය මුණ ගැහෙනකොට
තරුවලත් වේදනා
දරුණු ඇස් සෙනෙහසින් පිරෙනකොට
කරුවලයි මේනකා,

රැය තවම තරුණ බව ඇත්ත
ඉක්ම ගිය මොහොතමය, මත්ත
සඳ ලිහන මුහුලසෙහි තිත්ත
ඔබ ඔබෙ ම හදවතින් ගත්ත.

පිනි බිඳක්
කොපුළ මත නාටකා
ඇඟිලි තුඩ
අරගන්න මේනකා.

අත ඉරුණු හැට්ටය
හරි හැඩයි
නෙත දවන දිට්ටිය
බැති වඩයි.
අත හැරුණු වට්ටිය
මල් ඉසියි
කට කැඩුණු මුට්ටිය
බත් පිසියි

හිතක් පපුවක් නැති හුළගට
කවිත් ලියන්න පුළුවනි
අතක් බිඳ වෙලුම්පටි වෙල වෙල
හිසත් සිඹින්න පුළුවනි
ඇසක් යට පිරිත් පැන් ඉහිරන
විරිත් තියෙන්න පුළුවනි
බසක් නැතියෙන් තෙතක් උහුලන
තිතත් තියන්න පුළුවනි.

අමු මිරිස් පෑ රැගත් තාරුකා
දැවිල්ලයි ඇස් දෙකට
සමු අරන්, නවතිද්දි, මේනකා
නිවිල්ලක් නෑ හිතට.

ප්‍රේමයේ නිශ්ශබ්දකම් බින්ද
මේ රැයේ ඉස්මත්ත කවුරුන්ද?

අප්‍රේල් 20, 2011